Ανάκληση άδειας λειτουργίας καταστήματος υγειονομικού ενδιαφέροντος (νομολογία)

Standard

image..ΔΙΟΙΚΗΤΙΚΟ ΕΦΕΤΕΙΟ ΛΑΡΙΣΗΣ

Καταστήματα υγειονομικού ενδιαφέροντος – Ανάκληση άδειαςλειτουργίας – Διαφορές ουσίας – Αρμοδιότητα -. Η διαφορά που αφορά σε ανάκληση άδειας ίδρυσης και λειτουργίας καταστήματος υγειονομικού ενδιαφέροντος (καφετέριας) έχει ήδη υπαχθεί ως διαφορά ουσίας στην αρμοδιότητα του Διοικητικού Πρωτοδικείου, εξακολουθεί δε να υπάγεται σε αυτή, διότι εξαιρέθηκε ρητά από την υπαγωγή, με το 47 παρ. 1 του ν. 3900/2010, στην αρμοδιότητα του Διοικητικού Εφετείου, στην οποία όμως υπάγονται οι αιτήσεις ακύρωσης ατομικών πράξεων που αφορούν χορήγηση αδειών για την άσκηση κάθε είδους επαγγελματικής δραστηριότητας και την ίδρυση και λειτουργία επαγγελματικών εγκαταστάσεων. Παραπομπή της αίτησης ακύρωσης στο αρμόδιο κατά τόπο Διοικητικό Πρωτοδικείο για να εκδικασθεί ως προσφυγή ουσίας.

Κείμενο Απόφασης

6/2013
1. Επειδή, με το κρινόμενο δικόγραφο που τιτλοφορείται ως <αίτηση ακύρωσης>, ζητείται η ακύρωση της υπ’ αριθμ.
/18-9-2012 απόφασης της Γενικής Γραμματέως Αποκεντρωμένης Διοίκησης Θεσσαλίας – Στερεάς Ελλάδας, με την οποία έγινε δεκτή προσφυγή του Α. Μ. κατά της 149/2012 απόφασης της Επιτροπής Ποιότητας Ζωής του Δήμου Βόλου που είχε αποφασίσει τη μη ανάκληση της άδειας ίδρυσης και λειτουργίας καταστήματος (καφετέριας) της αιτούσας.
2. Επειδή, εξάλλου, με την με αριθ. καταχ. 65/20-11-2012αίτηση, για την άσκηση της οποίας έχει καταβληθεί το νόμιμο παράβολο (βλ. το με σειράς
/2012 ειδικό έντυπο παραβόλου), η αιτούσα ζητεί την αναστολή εκτέλεσης της ανωτέρω πράξης, μέχρι να εκδοθεί οριστική απόφαση επί της ως άνω αίτησης ακύρωσης.
3.Επειδή, στο άρθρο 34Α του π.δ. 18/1989 «Κωδικοποίηση διατάξεων νόμων για το Συμβούλιο της Επικρατείας» (ΦΕΚ 8 Α΄), όπως αντικαταστάθηκε και ισχύει από 1.1.2011 με το άρθρο 7 ν. 3900/2010 (ΦΕΚ Α΄ 213/17.12.2010) και εφαρμόζεται αναλόγως και κατά την εκδίκαση των αιτήσεων ακυρώσεως ενώπιον του Διοικητικών Εφετείων (άρθρ. 4 παρ. 1 του ν. 702/1977, ΦΕΚ 268 Α΄), ορίζονται τα εξής: «1.Δικαστικός σχηματισμός που συγκροτείται από τον Πρόεδρο του αρμόδιου Τμήματος και απαρτίζεται από τον ίδιο ή τον νόμιμο αναπληρωτή του, τον εισηγητή της υπόθεσης και ένα σύμβουλο μπορεί, με ομόφωνη απόφαση του που λαμβάνεται σε συμβούλιο, να απορρίπτει ένδικα βοηθήματα και μέσα που είναι προδήλως απαράδεκτα ή αβάσιμα και να παραπέμπει στο αρμόδιο διοικητικό δικαστήριο υποθέσεις που έχουν εισαχθεί στο Συμβούλιο της Επικρατείας αναρμοδίως. Με την ίδια απόφαση απορρίπτεται ή παραπέμπεται κατά περίπτωση και η τυχόν εκκρεμής αίτηση αναστολής.».
4.Επειδή, περαιτέρω, στην παρ. 1 του άρθρου 1 του ν.702/1977 «Περί υπαγωγής, υποθέσεων εις τα διοικητικά δικαστήρια .. .» (ΦΕΚ. Α΄ 268), όπως αντικαταστάθηκε με την παράγραφο 1 του άρθρου 29 του ν. 2721/1999 και την παράγραφο 1 του άρθρου 1 του ν. 2944/2001, προστέθηκε, με τη διάταξη της παρ. 1 του άρθρου 47 του ως άνω ν. 3900/2010, περίπτωση ιβ’, ως εξής: «1.Στην αρμοδιότητα του τριμελούς διοικητικού εφετείου υπάγεται η εκδίκαση αιτήσεων ακυρώσεως ατομικών πράξεων διοικητικών αρχών που αφορούν:
.. ιβ) τη χορήγηση αδειών: 1) για την άσκηση κάθε είδους επαγγελματικής δραστηριότητας, 2) για την ίδρυση και λειτουργία επαγγελματικών εγκαταστάσεων, και 3) για την κυκλοφορία προϊόντων. Από τις παραπάνω διαφορές εξαιρούνται όσες έχουν ήδη υπαχθεί στην αρμοδιότητα του διοικητικού πρωτοδικείου εκδικαζόμενες ως διαφορές ουσίας>. Εξάλλου, στην παράγραφο 4 του άρθρου 29 του ν. 2721/1999 «Τροποποίηση και αντικατάσταση διατάξεων των νόμων 1756/1988 (ΦΕΚ 35Α΄), 1729/1987 (ΦΕΚ 144Α’), του Ποινικού Κώδικα, του Κώδικα Ποινικής Δικονομίας, του Κώδικα Πολιτικής Δικονομίας και άλλες διατάξεις», (ΦΕΚ 112 Α΄), ορίζονται τα εξής: Στο άρθρο 1 του ν. 1406/1983 προστίθεται παράγραφος 3, που έχει ως εξής: «Στη δικαιοδοσία των τακτικών διοικητικών δικαστηρίων υπάγονται, εκδικαζόμενες ως διαφορές ουσίας, οι διαφορές που αναφύονται κατά την εφαρμογή της νομοθεσίας που αφορά: α) τη χορήγηση και την ανάκληση αδειών ίδρυσης και λειτουργίας και την επιβολή κυρώσεων κατά τη λειτουργία καταστημάτων και εργαστηρίων υγειονομικού ενδιαφέροντος, καθώς και των επιχειρήσεων που εξομοιούνται με αυτά
».
5. Επειδή, στην προκείμενη περίπτωση από τα στοιχεία του φακέλου, προκύπτουν τα εξής: Η αιτούσα διατηρεί κατάστημα υγειονομικού ενδιαφέροντος (καφετέρια) στην Μ. Μ. δυνάμει της χορηγηθείσας
/3-4-2003 άδειας ίδρυσης και λειτουργίας καταστήματος του Προέδρου της Κοινότητας Μ. Η Δημοτική Ενότητα Μ. με την
/18-5-2011 εισήγηση και την
/12-7-2011 συμπληρωματική αυτής, εισηγήθηκε την ανάκληση της επίμαχης άδειας, λόγω λειτουργίας του καταστήματος αυτού καθ’ υπέρβαση των όρων της οικείας άδειας και κατά παράβαση των σχετικών διατάξεων, καθόσον συγκεκριμένα διαπιστώθηκαν παραβάσεις της υγειονομικής νομοθεσίας (της Α1β/8577/1983 Υγειονομικής Διάταξης) και αυθαίρετες κατασκευές που συνιστούν ουσιώδη τροποποίηση των όρων λειτουργίας του. Η Επιτροπή Ποιότητας Ζωής του Δήμου Βόλου με την 147/2011 απόφασή της αποφάσισε τη μη ανάκληση της άδειας ίδρυσης και λειτουργίας του ως άνω καταστήματος. Στη συνέχεια, η Γενική Γραμματέας Αποκεντρωμένης Διοίκησης Θεσσαλίας-Στερεάς Ελλάδας, αφενός, με την
/22-9-2011 απόφασή της, έκανε δεκτή την ενώπιον της ασκηθείσα προσφυγή του Ν. Μ., ιδιοκτήτη όμορου ακινήτου, κατά της παραπάνω 147/2011 απόφασης της ΕΠΖωής και, αφετέρου, με την
/22-9-2011 απόφασή της, έκανε επίσης δεκτή την ενώπιον της ασκηθείσα προσφυγή του Γ. Κ., ιδιοκτήτη όμορου ακινήτου, κατά της ίδιας απόφασης της Ε Π Ζωής, η δε αιτούσα άσκησε προσφυγές κατά των ανωτέρω
/2011 και
/2011 αποφάσεων της Γ.Γ. Αποκεντρωμένης Διοίκησης Θεσσαλίας-Στερεάς Ελλάδας ενώπιον της Ειδικής Επιτροπής του άρθρου 152 του ν.3463/2006 (Κώδικας Δήμων και Κοινοτήτων –Κ.Δ.Κ.), η οποία με τις 101/2011 και 102/2011 αποφάσεις της, αντίστοιχα, τις απέρριψε. Εξάλλου, η ίδια Ειδική Επιτροπή, με την 105/2011 απόφασή της, απέρριψε την ασκηθείσα από την αιτούσα από 25-10-2011 αίτηση αναστολής εκτέλεσης της
/22-9-2011 απόφασης της Γ.Γ. Αποκεν. Διοικ. Θεσ.- Στερ. Ελλάδας, με την αιτιολογία ότι δεν προβλέπεται αναστολή εκτέλεσης από τις διατάξεις των άρθρων 151 και 152 του ν. 3463/2006. ΄Ετσι, η Επιτροπή Ποιότητας Ζωής του Δήμου Βόλου, αφού έλαβε υπόψη της την
/2012 εισήγηση της Δημοτικής Ενότητας Μ. για ανάκληση της επίμαχης άδειας ίδρυσης και λειτουργίας, καθώς και το ότι με τις 101,102 και 105/2011 αποφάσεις της Ειδικής Επιτροπής απορρίφθηκαν όλες οι προσφυγές που είχαν ασκηθεί, αλλά και ότι τίθεται ζήτημα συμμόρφωσης στις αποφάσεις αυτής, παρέπεμψε το θέμα στο Δημοτικό Συμβούλιο λόγω ιδιαίτερης σπουδαιότητας. Τούτο, με την 360/2012 απόφασή του, αποφάσισε τη συμμόρφωση της Ε Π Ζωής του Δήμου Β. στην
/22-9-2011απόφαση της Γ.Γ. Αποκ. Δοικ. Θεσσαλίας- Στερεάς Ελλάδας, οπότε με την 417/2012 απόφαση του Αντιδημάρχου Βόλου ανακλήθηκε η 38/2003 άδεια ίδρυσης και λειτουργίας του επίμαχου καταστήματος. Όμως, ύστερα από την έκδοση των 1727 και 1572/2012 αποφάσεων της Γ. Γ. Αποκ. Διοικ Θεσσαλίας – Στερεάς Ελλάδας που ακύρωναν, αντίστοιχα, τις ανωτέρω 360/2012 και 97/2012 αποφάσεις της Ε.Π. Ζωής του Δήμου Βόλου, η τελευταία με την 149/2012 απόφασή της αποφάσισε τη μη συμμόρφωσή της στην 101/2011απόφαση της Ειδικής Επιτροπής του άρθρου 152 του ν. 3463/2006 και, ως εκ τούτου, τη μη ανάκληση της οικείας άδειας λειτουργίας. Ακολούθως, κατόπιν αποδοχής προσφυγής του Α. Μ. κατά της 149/2012 απόφασης της ως άνω Ε.Π. Ζωής περί μη ανάκλησης της οικείας άδειας , η τελευταία (απόφαση) ακυρώθηκε ως μη νόμιμη με την
/18-9-2012 απόφαση της Γ. Γ. Αποκ. Διοικ. Θεσσαλίας – Στερεάς Ελλάδας. Ήδη, κατά της απόφασης αυτής η αιτούσα άσκησε το κρινόμενο δικόγραφο που φέρει το τίτλο <αίτηση ακύρωσης >, με την οποία ζητεί την ακύρωσή της, καθώς και την αίτηση αναστολής εκτέλεσης της ανωτέρω πράξης.
6.Επειδή, ενόψει των διατάξεων που παρατέθηκαν στη 4η σκέψη, η προκείμενη διαφορά αφορώσα στην ανάκληση χορηγηθείσας άδειας ίδρυσης και λειτουργίας καταστήματος υγειονομικού ενδιαφέροντος (καφετέριας), έχει ήδη υπαχθεί ως διαφορά ουσίας στην αρμοδιότητα του Διοικητικού Πρωτοδικείου, με τη διάταξη της παραγράφου 4 του άρθρου 29 του ν.2721/1999, εξακολουθεί δε να υπάγεται στην ως άνω αρμοδιότητα, διότι εξαιρέθηκε ρητώς από την υπαγωγή, με τη διάταξη του άρθρου 47 παρ. 1 του ν. 3900/2010, στην αρμοδιότητα του Διοικητικού Εφετείου , στην οποία όμως υπάγεται η εκδίκαση αιτήσεων ακυρώσεως ατομικών πράξεων

διοικητικών αρχών, που αφορούν τη χορήγηση αδειών για την άσκηση κάθε είδους επαγγελματικής δραστηριότητας και την ίδρυση και λειτουργία επαγγελματικών εγκαταστάσεων (βλ. ΣτΕ 2913/2012). Συνεπώς, η κρινόμενη <αίτηση ακύρωσης> δεν υπάγεται στην αρμοδιότητα του παρόντος Δικαστηρίου, αλλά πρέπει να παραπεμφθεί στο αρμόδιο κατά τόπο Διοικητικό Πρωτοδικείο, προκειμένου να εκδικασθεί ως προσφυγή ουσίας. Κατ’ ακολουθία, η κρινόμενη <αίτηση ακύρωσης> και η ως άνω εκκρεμής αίτηση αναστολής, πρέπει να παραπεμφθούν προς εκδίκαση στο Διοικητικό Πρωτοδικείο Βόλου.

ΠΗΓΗ: ΙΣΟΚΡΑΤΗΣ

ΑΙΚΑΤΕΡΙΝΗ ΦΡΑΓΚΙΑΔΑΚΗ

Δικηγόρος παρ’ Αρείω Πάγω

Τηλ : 6974386276

 


Σχολιάστε